Ο πόλεμος στην Ουκρανία εισέρχεται σε κρίσιμη καμπή, καθώς το ΝΑΤΟ εξετάζει το ενδεχόμενο να επιτρέψει στο Κίεβο να χρησιμοποιήσει όπλα των χωρών-μελών του για επιθέσεις σε ρωσικό έδαφος. Ο Πούτιν έχει προειδοποιήσει για σοβαρές συνέπειες αν αυτό συμβεί, τονίζοντας ότι η ρωσική στρατιωτική κινητοποίηση μπορεί να δοκιμαστεί περαιτέρω. Το τοπίο είναι συγκεχυμένο, καθώς αν και η επίθεση στο Κουρσκ δεν κατάφερε να ανατρέψει τη ροή των μαχών, η κατοχή ρωσικού εδάφους ενισχύει τη θέση του Κιέβου σε πιθανές διαπραγματεύσεις με τη Μόσχα.
Η προέλαση της Ρωσίας στην περιοχή του Ντονμπάς ασκεί πιέσεις στο Κίεβο να διαπραγματευτεί με τους όρους της, αλλά δεν είναι αρκετή για να οδηγήσει σε παράδοση. Όπως φαίνεται, η νέα δυτική εμπλοκή θα ενισχύσει τις θέσεις του Κιέβου, ταυτόχρονα όμως θα κλιμακώσει την κινητοποίηση της Μόσχας, καθιστώντας το δίλημμα της κλιμάκωσης του πολέμου ή των διαπραγματεύσεων ολοένα και πιο πιεστικό για τις ΗΠΑ και τη Ρωσία.
Οι εξελίξεις δεν περιορίζονται μόνο στην Ουκρανία, καθώς η Μέση Ανατολή είναι κοντά σε γενικευμένο πόλεμο, η κατάσταση στην Αφρική επιδεινώνεται, και οι εντάσεις στην Ταϊβάν αυξάνονται λόγω του σινοαμερικανικού ανταγωνισμού. Αυτές οι περιφερειακές εξελίξεις οξύνουν τα ήδη υπάρχοντα παγκόσμια διλήμματα, αναδεικνύοντας τη σύνθετη διεθνή σκακιέρα.
Η κατάσταση αυτή συνδέεται με τις προκλήσεις της διεθνούς οικονομίας. Στη Δύση, η υπερσυσσώρευση κεφαλαίου στους τομείς των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (ΑΠΕ) και της τεχνητής νοημοσύνης είναι εμφανής, ενώ η οικονομική πίεση μεγαλώνει λόγω της αύξησης των επιτοκίων, που στοχεύει στη μείωση του πληθωρισμού. Ως αποτέλεσμα, η πράσινη μετάβαση καθυστερεί και οι εξαγωγείς βιομηχανικών και ενεργειακών προϊόντων, όπως η Κίνα και η Ρωσία, πλήττονται.
Η εσωτερική πολιτική στα κράτη της Δύσης βρίσκεται επίσης υπό πίεση. Ο στασιοπληθωρισμός προβαίνει σε αυξανόμενες ταξικές αντιθέσεις, και η αστάθεια επηρεάζει την αναπαραγωγή και τη διεθνή θέση των κρατών-μελών της ΕΕ. Η κοινωνική συνοχή αναδεικνύεται ως μια ολοένα και πιο επιτακτική ανάγκη, ειδικά σε χώρες με διαφορές στα συμφέροντα κεφαλαίου και εξωτερικής πολιτικής, όπως η Γερμανία.
Στο μεταξύ, οι ΗΠΑ και η Ρωσία εξετάζουν δύο κύριες επιλογές: την κλιμάκωση του πολέμου ώστε να αλλάξουν την παγκόσμια ισορροπία δυνάμεων ή την παύση της συγκρούσεως και την έναρξη δύσκολων διαπραγματεύσεων για έναν συμβιβασμό, μέσα σε ένα νέο ψυχροπολεμικό πλαίσιο. Στην Ελλάδα, η απόφαση να συνδεθεί στενά με τις ΗΠΑ θα δοκιμάσει τη στρατηγική της σε νέες συνθήκες, είτε ανεπανόρθωτα αν κλιμακωθεί ο πόλεμος είτε σε έναν έρμαιον της νεοψυχροπολεμικής κατάστασης αν αυτή ψυχραίνει.
Η ένταξη της Ελλάδας στη νατοϊκή στρατηγική φέρει προοπτικές για επιπλέον προκλήσεις, με το κόστος για τους πολίτες να αυξάνεται. Όλα αυτά επικρέμονται πάνω από τη χώρα, καθώς οι πολιτικές διεργασίες ενδέχεται να ενταθούν, ιδιαίτερα μπροστά στις επιπτώσεις των εσωτερικών εντάσεων και της αποδυνάμωσης της σοσιαλδημοκρατίας. Οι καιροί προμηνύονται ενδιαφέροντες για την εθνική πολιτική σκηνή.
Πηγή: documentonews.gr