Μετά τις ευρωεκλογές, στο ΠΑΣΟΚ αναδείχθηκαν φωνές που ζητούσαν αλλαγές στην ηγεσία, επιμένοντας ότι ο αρχηγός του κόμματος δεν είχε την επιτυχία που προσδοκούσαν. Η διαδικασία των εκλογών οργανώθηκε με άλλη μια φορά, και ο ίδιος ηγέτης παρέμεινε στη θέση του. Κατά την προεκλογική διαδικασία, δεν κατατέθηκαν ουσιαστικά πολιτικά σχέδια, ούτε σημειώθηκαν ιδεολογικές εξελίξεις ή ενδείξεις για σημαντικές πολιτικές πρωτοβουλίες.
Η έλλειψη ιδεολογικού ή πολιτικού διαλόγου επέτρεψε στον υπάρχοντα ηγέτη να διατηρήσει τη θέση του. Στους υποψήφιους της ηγεσίας, παρέμεινε μια κύρια υπόσχεση: η επιστροφή στην εξουσία, με ο καθένας να ισχυρίζεται ότι είναι ο καταλληλότερος για αυτό. Έτσι, το ΠΑΣΟΚ φαίνεται να έκανε έναν κύκλο γύρω από τον εαυτό του, και η πορεία του δεν φαίνεται να αλλάζει.
Ο Ανδρουλάκης συνεχίζει να επαναστατεί και να επαναστατεί τη δομή του κόμματος, εισάγοντας έναν πιο ευέλικτο πολιτικό κέντρο, το οποίο ελέγχει πλήρως. Αυτός ο έλεγχος αναμένεται να επεκταθεί και στο επικείμενο συνέδριο, όπου οι εσωκομματικές ισορροπίες ενδέχεται να αναμορφωθούν. Το ΠΑΣΟΚ φαίνεται ότι θα παραμείνει “κόμμα του Ανδρουλάκη”, και το εκλογικό του μέλλον θα κριθεί από την εικόνα του αρχηγού του.
Η ηγεσία του κόμματος επιδιώκει να δημιουργήσει την εντύπωση της συμμετοχής όλων, αν και αυτό δεν φαίνεται να ισχύει στην πράξη. Κάποιοι προηγούμενοι υποψήφιοι έχουν επικριθεί και υποβιβαστεί, ενώ άλλοι θα χρειαστούν να αποδείξουν την αξία τους. Ο πολιτικός σχεδιασμός, ωστόσο, φαίνεται να στηρίζεται σε προϋπάρχουσες προτάσεις που δεν δείχνουν καινοτομία.
Αυτή τη στιγμή, ο Ανδρουλάκης φαίνεται να εκπληρώνει τους εσωκομματικούς του στόχους. Ωστόσο, πρέπει να αποδείξει ότι διαθέτει και την απαραίτητη γοητεία για να είναι ηγέτης, καθώς για την ώρα οι εκλογικές του επιδόσεις δεν έχουν ικανοποιήσει τις προσδοκίες. Παρά την έλλειψη πολιτικού ανταγωνισμού, η πρόκληση παραμένει να μετατραπεί σε ηγεσία που εμπνέει εμπιστοσύνη και μπορεί να προσελκύσει ψηφοφόρους.
Πηγή: documentonews.gr