Οι φυλετικές ανισότητες σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν χωρίς να ληφθούν υπόψη οι συνέπειες της αποικιακής κληρονομιάς και της δουλείας. Αυτό προκύπτει από έκθεση που δημοσιοποίησε ένα δίκτυο οργανώσεων κατά του ρατσισμού υπό την αιγίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η έκθεση, που φέρει τον τίτλο «Το Προπατορικό Αμάρτημα της Ευρώπης», εξετάζει τις πολιτικές που έχουν εφαρμόσει ιστορικά έξι πρώην αποικιακές δυνάμεις, τις οποίες περιλαμβάνουν το Βέλγιο, τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ολλανδία, την Πορτογαλία και την Ισπανία.
Η εκμετάλλευση πόρων και ανθρώπων των συγκεκριμένων χωρών έχει συμβάλει στην οικονομική τους ανάπτυξη, ενώ οι μαύροι έχουν συχνά αποκλειστεί από την πρόσβαση στον πλούτο. Στην Ολλανδία, για παράδειγμα, η διακίνηση περισσότερων από μισού εκατομμυρίου Αφρικανών από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού ήταν ιδιαίτερα επικερδής, με τη δουλεία να αναλογεί μέχρι το 1770 στο 5,2% του ΑΕΠ. Στην Πορτογαλία, ο αντίκτυπος της αυτοκρατορίας στην οικονομία επισημαίνεται με την μεταφορά σχεδόν έξι εκατομμυρίων Αφρικανών, περισσότερων από οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα.
Σύμφωνα με την έκθεση, οι δείκτες κοινωνικής ανισότητας είναι ανησυχητικοί. Στη Γαλλία, για παράδειγμα, 39,5% των πολιτών αφρικανικής καταγωγής ζουν σε συνθήκες φτώχειας, ποσοστό που είναι υπερδιπλάσιο σε σχέση με τους πολίτες ευρωπαϊκής καταγωγής. Το μισθολογικό χάσμα και οι φυλετικές διακρίσεις είναι επίσης ορατά στη διαδικασία έγκρισης δανείων και στην πρόσβαση σε χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες.
Η έκθεση υπογραμμίζει την ανάγκη για αντιρατσιστική εκπαίδευση στους εργαζομένους των χρηματοπιστωτικών οργανισμών και για την εφαρμογή πολιτικών κοινωνικής πρόνοιας που θα αναγνωρίζουν την αποικιακή κληρονομιά. Σημειώνεται ότι οι αποζημιώσεις για τη δουλεία και την αποικιοκρατία πρέπει να συνδέονται με την τρέχουσα οικονομική κατάσταση και την ιστορική εκμετάλλευση. Υπογραμμίζεται επίσης η σημασία της ενημέρωσης στα σχολικά εκπαιδευτικά προγράμματα.
Το θέμα των αποζημιώσεων παραμένει διαρκώς επίκαιρο και έχει αρχίσει να κερδίζει έδαφος, με διάφορους θεσμούς, όπως η Εκκλησία της Αγγλίας, να αναγνωρίζουν τα σφάλματα του παρελθόντος. Η έκθεση καταλήγει επισημαίνοντας ότι η κατανόηση αυτών των ιστορικών παραγόντων είναι κρίσιμη για την ανάπτυξη πολιτικών που στοχεύουν στην αποκατάσταση των ιστορικών αδικιών.
Πηγή: documentonews.gr